അശിമ്പന്‍

ഏതാണ്ട് രണ്ടു പതിറ്റാണ്ട്  മുന്‍പുള്ള കഥയാണിത്. വീട്ടില്‍ ഒരു നൂറു വട്ടം പറഞ്ഞു കേട്ടുള്ള ഓര്‍മ്മയെ സത്യത്തില്‍  എനിക്കുള്ളൂ.എങ്കിലും എഴുതിക്കളയാം.

എനിക്ക് രണ്ടു വയസോ മറ്റോ ഉള്ളപ്പോള്‍ ഞാനെന്ന  പൊന്നോമന ഒറ്റപുത്രിയെ (എന്‍റെ ഏകാന്തതയെ തകര്‍ക്കാന്‍ വന്നെത്തിയ മഹതിയുടെ ജനനത്തിനു കുറച്ചു മുന്‍പേ ആണ് കഥ )  വീട്ടുകാര്‍  ലെനിന്‍ ബാലവാടിയില്‍ ചേര്‍ത്തു . ഓരോ ദിവസവും‍ വീട്ടില്‍ എത്തിയാല്‍  അന്നത്തെ സകല കാര്യങ്ങളുടെയും റിപ്പോര്‍ട്ട്‌  വള്ളിപുള്ളി വിടാതെ എനിക്കറിയാവുന്ന വാക്കുകളും സര്‍വവിധ ആംഗ്യ വിക്ഷേപങ്ങലോടും കൂടി ഞാന്‍ വീട്ടില്‍ അവതരിപ്പിക്കും.  എന്‍റെ വര്‍ത്തമാനം കേള്‍ക്കാന്‍ അച്ഛനും അമ്മയും അമ്മമ്മയും അച്ഛച്ചനും  ഇളയച്ഛനും  അമ്മായിയും  എല്ലാരും ചുറ്റും   കൂടിയിരിക്കും. ആദ്യത്തെ കണ്മണി ആയതിന്‍റെ   ഒരു ഗുണമേ!! ഞാന്‍ പറയുന്ന കഥകളില്‍ നിന്ന് 'അച്ചോതിസ്‌' അശ്വതി. എസ്‌ ആണെന്നും  'അരുന്‍പിശാശു' അരുണ്‍  പ്രകാശും ആണെന്നും   വീട്ടുകാര്‍ ഊഹിച്ചെടുത്തിരുന്നു. മിക്ക ദിവസത്തെ  കഥകളിലും തല കാണിച്ചിരുന്ന ഒരു പേര് ; അത് മാത്രം എന്താണെന്നു ഊഹിക്കാന്‍ ആര്‍ക്കും പറ്റിയിരുന്നില്ല.'അശിമ്പന്‍'- അവനാണ് നമ്മുടെ കഥ നായകന്‍. മിക്ക ദിവസവും കക്ഷി കഥാനായകന്‍ ആകാന്‍ കാരണമുണ്ട് കേട്ടോ! ലെനിന്‍ ബാലവാടിയിലെ കൊച്ചുതെമ്മാടിയും ഗുണ്ടപ്പീസുമായിരുന്നു ഈ മഹന്‍.അന്നന്നു അശിമ്പന്‍  അടിക്കുകയും  പിച്ചുകയും തള്ളിയിടുകയും ചെയ്ത നിര്‍ഭാഗ്യവാന്മാരുടേയും  നിര്‍ഭാഗ്യവതികളുടെയും ലിസ്റ്റ് എന്‍റെ ഡെയിലി റിപ്പോര്‍ട്ടിന്റെ ഒരു മെയിന്‍ ഭാഗമായിരുന്നു. അശിമ്പന്‍റെ യഥാര്‍ത്ഥപേര് എന്താണെന്നു ഊഹിക്കാന്‍ കുറെ നാള്‍ എല്ലാരും ശ്രമിച്ചു.അവന്‍റെ  ഓരോരോ  ലീലാവിലാസങ്ങളെ കുറിച്ച് കേട്ട് ഒരിക്കല്‍ അച്ചാച്ചന്‍ ഒരു നിഗമനത്തില്‍ എത്തി. "ഇവന്‍ തനി ശുംഭനാണല്ലോ, അതാണ് അവനു ആ-'ശുംഭന്‍' എന്നു വീട്ടുകാര് പേരിട്ടത്". അങ്ങനെ അശിമ്പന്‍ ശരിക്കും അശിമ്പന്‍ തന്നെ ആയിരിക്കും എന്നു എല്ലാരും വിശ്വസിച്ചു തുടങ്ങിയ കാലത്ത്, ഒരു ദിവസം വൈകുന്നേരം എന്നെ വിളിക്കാന്‍ അമ്മ ബാലവാടിയില്‍ വന്നപ്പോള്‍ ഗേറ്റ്-കീപേര്‍ അമ്മാവന്‍ ചിരിച്ചു കൊണ്ട് ഓടി വന്നു.
"ഇന്ന് അപ്പി ഇവിടൊരു കലക്ക് കലക്കി ക്യേട്ടോ" അമ്മാവന്‍ തനി തിരോന്തോരം ഭാഷയില്‍ തട്ടി.
"ലവന്‍റെ  കുറുക്ക്  തല്ലിതകര്‍ത്തില്ല്യെ  അപ്പി".
 പൊന്നോമന പുത്രിയുടെ നല്ലനടപ്പിനെ കുറിച്ചുള്ള പുകഴ്ത്തലുകള്‍ മാത്രം കേട്ടിട്ടുള്ള അമ്മ ഒന്ന് ഞെട്ടി.ഒരിക്കല്‍ പോലും ഞാന്‍ ആരെയും ഉപദ്രവിച്ചതായോ വഴക്കുണ്ടാക്കിയതായോ അമ്മ കേട്ടിട്ടില്ല. അതില്‍ അമ്മ വല്ലാതെ അഭിമാനിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു.ആ അഭിമാനത്തിനൊരു ക്ഷതമാണ് പറ്റിയിരിക്കുന്നത്.അമ്മ എന്നെ കണ്ണുരുട്ടി. ഒട്ടും സമയം കളയാതെ ഞാന്‍ കഥയുടെ ചുരുളഴിച്ചു. നടന്നത് ഇങ്ങനെ:- പതിവുപോലെ തന്റെ ഗുണ്ടായിസവുമായി ബാലവാടിയില്‍ എത്തിയ ആശിമ്പന്‍ വികൃതിത്തരവുമായി അന്ന് ചെന്നത്  അച്ചോതിസിന്‍റെ അടുത്തായിരുന്നു. അവളുടെ കയ്യില്‍ നിന്ന് കളിപ്പാട്ടം തട്ടിപ്പറിക്കാന്‍  അവന്‍ നടത്തിയ ശ്രമം  കലഹത്തില്‍ കലാശിച്ചു. അച്ചോതിസ്‌ അശിമ്പനെ പിടിച്ചു തള്ളി.അശിമ്പന്‍ അച്ചോതീസിന്‍റെ മുടിപിടിച്ചു വലിച്ചു. അങ്ങനെ കലഹം കൊഴുത്തു നില്‍ക്കുന്ന നേരത്താണ് എന്‍റെ രംഗപ്രവേശനം- mediator ആയി. ആദ്യം രണ്ടുപേരോടും വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കരുതെന്നൊക്കെ ഞാന്‍ നല്ലഭാഷയില്‍ പറഞ്ഞു നോക്കി.ലോക സമാധാനം ആണല്ലോ അന്നും ഇന്നും നമ്മുടെ ലക്‌ഷ്യം. വാക്കാല്‍ ഉള്ള അനുനയനശ്രമങ്ങള്‍ പാളി എന്നു മനസിലായപ്പോള്‍  ഇരുവരെയും പിടിച്ചു മാറ്റാന്‍ ആയി എന്‍റെ ശ്രമം. ഞാന്‍ അച്ചോതീസു ഇറക്കിയ മറു-ഗുണ്ടയാണെന്ന് തെറ്റിദ്ധരിച്ച ആശിമ്പന്‍ തിരിച്ചു തള്ളി.ഞാന്‍ മറിഞ്ഞു വീണു.നോക്കണേ ഒരു സമാധാനകംക്ഷിയ്ക്ക് നേരിടേണ്ടിവരുന്ന  പീഡനങ്ങള്‍. പിന്നെ ഞാന്‍ മുന്നും പിന്നും നോക്കിയില്ല.സമാധാനമോക്കെ വെടിഞ്ഞു. അവനെ കുനിച്ചു നിര്‍ത്തി അവന്‍റെ പുറം ഇടിച്ചു പൊളിച്ചു. എന്നിട്ട് ആയമ്മയോടു ചെന്ന് അശിമ്പനിട്ടു രണ്ടു പൊട്ടിച്ച കാര്യം ചെന്ന് പറയുകേം ചെയ്തു.പിന്നല്ല..നമ്മളോടാ കളി...
എന്‍റെ കഥകേട്ടു നിന്ന അമ്മയുടെ മുഖത്തെ  വേവലാതി കണ്ട്‌ ഗേറ്റ് കീപേര്‍ അമ്മാവന്‍ അമ്മയെ സമാധാനിപ്പിക്കാനായി പറഞ്ഞു
"അല്ല കുഞ്ഞേ, അപ്പിയായിട്ടു തുടങ്ങിയതല്ലന്നെ.ആ അശ്വിന്‍ പ്രേമിനിട്ടു ഒരണ്ണം പൊട്ടിക്കണമെന്നു ഈ ഞ്യാന്‍ പോലും നിരീച്ചിട്ടൊണ്ട്‌ .പിന്നെയാ!"
ആ വാചകം കേട്ട് അമ്മക്ക് ചിരി പൊട്ടി. അശിമ്പന്‍ അശ്വിന്‍ പ്രേം ആണെന്ന് അപ്പോഴാണ് അമ്മക്ക് പിടികിട്ടിയത്.

ഇപ്പോഴും വഴിയെ പോകുന്ന തര്‍ക്കങ്ങളൊക്കെ സോള്‍വാക്കാന്‍ പോയി  ഞാന്‍ തല്ലു മേടിക്കാറുണ്ട് എന്നും അവസാനം സമാധാനം എല്ലാം അവസാനിപ്പിച്ച്‌  രണ്ടു പൊട്ടിച്ചേച്ച്‌ തിരിച്ചുവരുമെന്നുമാണ് അമ്മയുടെ ഭാഷ്യം.

PS: അശ്വിന്‍ പ്രേമേ, നീ ഈ ലോകത്തിന്‍റെ ഏതെങ്കിലും കോണില്‍ ഗുണ്ടതരമോക്കെ അവസാനിപ്പിച്ച്‌ നല്ലവനായി കഴിയുന്നു എന്നു ഞാന്‍ പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.

നിശബ്ദ ചിന്തകള്‍

"എപ്പോഴാ ട്രെയിന്‍?"
"രാവിലെ 7 .15  "
"പാക്കിംഗ് കഴിഞ്ഞോ?"
"നടക്കുന്നു."
"അമ്മയും അച്ഛനും സ്റ്റേഷനില്‍ വരുമോ?"
"ഉവ്വ്..രാവിലെ ഓട്ടോ പിടിച്ചു പോകാമെന്ന് വിചാരിക്കുന്നു"
"അവിടെ ചെന്നാല്‍? നിഖിലിനെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടോ?പെട്ടി നീ മാത്രം പിടിച്ചാല്‍ ഒതുങ്ങില്ല"
"ഉവ്വ്. അവന്‍ വരും..."
കുറച്ചു നേരം മറുതലക്കല്‍ നിന്ന് ഒഴുകിയ നിശബ്ദതക്ക് കാരണം റേഞ്ച് പോയതാണ് എന്നാണ് ആദ്യം ഞാന്‍ കരുതിയത്‌.പക്ഷെ ആ നിശബ്ദതയില്‍ എവിടെയോ ഒരു വീര്‍പ്പുമുട്ടല്‍ ഉണ്ടായിരുന്നു.
"...എന്തെ?"
"....എനിക്കെന്തോ പേടി ..അല്ല..ഒരു..ടെന്‍ഷന്‍"
"അവന്‍ സ്റ്റേഷനില്‍ വരുമല്ലോ. പിന്നെന്താ?" പറഞ്ഞതിന്റെ യഥാര്‍ത്ഥ അര്‍ഥം മനസിലാകാത്ത പോലെ ഞാന്‍ ചൊടിച്ചു.
"..അതല്ല...ഒരുപാട് കാശ് ചെലവാക്കിയ പോകുന്നെ..അവിടെ ചെന്നിട്ട്..."
"അവിടെ ചെന്നിട്ട് നന്നായി പഠിക്കുക.അല്ലാതെ ഒന്നും ഇല്ല .പഠിക്കാനാ  പോകുന്നെ എന്നോര്‍ക്കുക. "
എന്‍റെ ഉത്തരത്തില്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന കര്‍ശനസ്വരം അല്ല അവന്‍ കേള്‍ക്കാന്‍ ആഗ്രഹിച്ചതെന്നു എനിക്ക് തോന്നി. അവന്‍ ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല. ഞാനും ഒന്നും പറയാതെ ഫാനിലോട്ടു നോക്കി കിടന്നു. ഈ നീണ്ട നിശബ്ദതകള്‍ ഇല്ലായിരുന്നെങ്കില്‍ ചില സംഭാഷണങ്ങള്‍ എന്ത് അര്‍ത്ഥരഹിതമാകുമായിരുന്നു....free A2A കോളുകള്‍ക്ക് സ്തുതി!

"അണ്ണാ.."
"hmmm .. ?"

എന്തൊക്കെയോ പറയണമെന്ന് തോന്നുന്നുണ്ടായിരുന്നു. സെന്റി തുടങ്ങിയാല്‍ ചിലപ്പോള്‍ ഒരുപാട് നേരം സംസാരിച്ചിരിക്കും. ഇപ്പോഴേ രാത്രി ഒരുപാട് വൈകിയിരിക്കുന്നു.Atleast for normal people. ഞാന്‍ ഒറങ്ങാന്‍ നേരം ഇനിയും വൈകണം. അത് അണ്ണനും അറിയാം.ഈ കഴിഞ്ഞ ഒരു വര്ഷം ഉറക്കമില്ലാത്ത  കുറച്ചധികം രാത്രികള്‍ ഞങ്ങള്‍ ഫിലോസഫി അടിച്ചു നശിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്. രാത്രിയുടെ നിശബ്ദത മടുക്കുമ്പോള്‍, വേണ്ടാത്ത ആത്മ അവലോകനങ്ങള്‍ മനസ്സ് വെറുപ്പിച്ചു തുടങ്ങുമ്പോള്‍ പലപ്പോഴും എന്‍റെ get-away ആയി മാറിയിരുന്നു അണ്ണന്‍.  മണ്ടന്‍ തമാശകളില്‍ തുടങ്ങി അവന്റെ സംഭാഷണങ്ങള്‍ കുട്ടിക്കാലത്തെ ഓര്മകളിലേക്കും  പഴയ കൂട്ടുകെട്ടുകളുടെ കത്തിക്കരിഞ്ഞ അവശിഷ്ടങ്ങളിലെക്കും lower middle-class കുടുംബത്തിന്‍റെ ദൈനംദിനദുഖങ്ങളിലേക്കും ഒക്കെ പറക്കുമ്പോള്‍, വേറേതോ ലോകത്തെ കുറിച്ചുള്ള കഥകള്‍ കേള്‍ക്കും പോലെ ഞാന്‍ കേട്ടിരുന്നിട്ടുണ്ട്; യുനിവേര്സിടി പരീക്ഷയുടെ തലേന്ന് രാത്രി, ഇതുവരെ വായിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ഭാഗങ്ങള്‍  ഫോണിലൂടെ വായിച്ചു പഠിച്ചെടുത്തു  ജയിച്ചിട്ടുണ്ട് ഞങ്ങള്‍; അവസാന വര്‍ഷ  റിസള്‍ട്ട്‌ വന്നപ്പോ.. ജയിച്ചെന്ന് കേട്ട് അവന്‍ തുള്ളി ചാടിയപ്പോള്‍.. സന്തോഷം സഹിക്കവയ്യാതെ ഞാന്‍ പൊട്ടികരഞ്ഞിരുന്നു. (അത് കണ്ട്‌ എന്‍റെ അനിയത്തി  ഞാന്‍ തോറ്റു എന്നു വീട്ടുകാരോട് പോയി ഒതികൊടുത്തു.)  ഒരു വര്ഷം കൊണ്ട് എത്ര എത്ര ഓര്‍മ്മകളാണ്.അണ്ണനും പെങ്ങമ്മാരും ആരാമത്തിലെ ബാക്കി 'gang'ഉം ഇല്ലാതെ ഒരു ദിവസം പോലും ഇല്ലായിരുന്നു കഴിഞ്ഞ ഒരു വര്‍ഷത്തെ എന്‍റെ ജീവിതത്തില്‍. ആ ജീവിതത്തിലെ ഒരാള് വിട്ടു പോകുമ്പോ..

ശേ, കണ്ണീരിനു മൂക്കോലിപ്പിക്കലിനും ഒക്കെ scope ഉള്ള ഒരു വിടചൊല്ലല്‍ ഒന്നും അല്ല ഇത്.  ഒരു പത്തു വര്ഷം മുന്നേ ആയിരുന്നെങ്കില്‍ 'ഇനി ഒരിക്കലും കണ്ടുമുട്ടിയില്ലെങ്കിലോ'  എന്നാ ഭീതിക്ക് വക ഉണ്ടായിരുന്നു.ഇതിപ്പോ അവിടെ എത്തി പുതിയ sim എടുക്കുന്ന വരെയേ ഉള്ളൂ റോമിംഗ് എന്ന തടസ്സം . അത് കഴിഞ്ഞാല്‍ എന്താപ്പോ വ്യത്യാസം?
പെരിങ്ങമല ആണെങ്കിലും സെകെന്ദ്രബാദ് ആണെങ്കിലും ശബ്ദം അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഒഴുകും.
നിശബ്ദതയും..
പക്ഷെ ദൂരവും സമയവും ഒരു സമവാക്യത്തില്‍ ഒരുമിച്ചു പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടാല്‍ അത് വേഗതയുടെ മാത്രമല്ല മറവിയുടെയും സമവാക്യമാകാം എന്നു ഒന്നിലധികം അനുഭവങ്ങള്‍ എന്നെ പഠിപ്പിച്ചിരിക്കുന്നു.

 എന്താ ഇപ്പൊ ഞാന്‍ പറയാന്‍ വന്നത്?? ചിന്തയുടെ മലവെള്ളപ്പാച്ചിലില്‍ ഒഴുക്കന്റെ തുടക്കം എവിടെ നിന്നായിരുന്നെന്നു മറന്നു.

"പോയി പായ്ക്ക് ചെയ്തു തീര്‍ക്ക്‌.."
"ശരി....ബൈ"
ആ ബൈയിലെ  അന്തിമ ധ്വനി എന്നെ വേദനിപ്പിച്ചു..
"..ഞാന്‍ രാവിലെ സ്റ്റേഷനില്‍ വരും ..അപ്പൊ പറയാം"
"..ബൈ.."
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ platform 3 യില്‍ ഞാന്‍ ഓടിയെത്തുമ്പോഴേക്കും വണ്ടി നീങ്ങി തുടങ്ങുമെന്ന്  അവനു അറിയാമായിരുന്നു എന്നു തോന്നുന്നു.

ഞാനും പഠിച്ചേ!!

അത്ഭുതം! മഹാത്ഭുതം!! മടിച്ചിപ്പാറു അമ്മിണി തന്റെ ബ്ലോഗ്ഗിനെ തിരിഞ്ഞുനോക്കാന്‍ തീരുമാനിച്ചിരിക്കുന്നു.അതും പോര പുതിയതൊന്നു ശ്രമിച്ചു നോക്കാനും ഭവതി സമയം ചിലവഴിച്ചിരിക്കുന്നു...അതെ, അങ്ങനെ അക്കയുടെയും അക്കെടെ കുഞ്ഞനിയത്തിയുടെയും  ബ്ലോഗ്ഗുകള്‍ വായിച്ചും അവര്‍ കാട്ടിതന്ന  മറ്റു ചില മഹാത്ഭുതങ്ങള്‍ (ചാണ്ടിക്കുഞ്ഞിന്റെ തെണ്ടിതരങ്ങള്, ‍കരിങ്കല്ല്  etc) കണ്ടും  അസൂയയും കുശുമ്പും മൂത്ത് ഞാനും മലയാളത്തില്‍ എഴുത്ത് (അല്ല  കുത്ത്) തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.ഈ മഹത് അവസരത്തില്‍ ‍എന്‍റെ  മാതാശ്രീക്കു ആറ് വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു മുന്‍പ് ഒരു മാര്‍ച്ച്‌ മാസപ്പുലരിയില്‍ പറഞ്ഞ അതെ വാചകമേ പറയാനുള്ളൂ." അമ്മിണിക്കുഞ്ഞേ, നിനക്ക് 'കോഴിക്കോട്' എന്നുള്ളത് 'കേഴിക്കാട്‌' എന്നെഴുതി അത് 'കോഴിക്കൂട്' എന്ന് തിരിച്ചു വായിച്ച ചരിത്രമാ ഉള്ളതാ..മാതൃഭാഷയെ നാണം കെടുത്താതെ എഴുതണേ !".
അമ്മ അങ്ങനെ പറഞ്ഞ പ്രമാണിച്ച് ഇന്ന് ബ്ലോഗ്ഗ് അവധിയാ..ഹര്‍ത്താല്‍..
സത്യം പറഞ്ഞാല്‍ ഇന്നിപ്പോ എഴുതാന്‍ ഒന്നുമില്ല ! (As usual)..പക്ഷെ നാളെ ചൂടോടെ എഴുത്ത് പുനരാരംഭിക്കും എന്ന് നോം പ്രതിജ്ഞ* ചെയ്യുന്നു.

*Conditions apply-ഈ ഓഫര്‍ രാവിലെ നേരത്തിനു എണീറ്റാല്‍ മാത്രം!

കൃതജ്ഞത : ടൂഷന്‍ എടുക്കുന്നതിനിടയില്‍ വിളിച്ചു ശല്യപ്പെടുത്തിയിട്ടു പോലും, എല്ലാരും മലയാളത്തില്‍  ടൈപ്പ് ചെയ്യുന്നതിന്റെ ഗുട്ടന്‍സ് പറഞ്ഞുതരാന്‍ മനസ്സുണ്ടായ ഏട്ടന്!

Shakespearian love and a swallowed fly

Ferdinand: “Wherefore weep you?”
Miranda: “At mine unworthiness, that dare not offer
What i desire to give; and much less take
What i shall die to want. But this is trifling;”
“Oh god, thats so weak. How much inferiority complex can a person have!”: she started. “I guess when you live on a deserted island with only your old pops for company; a girl oughta think of herself pretty low.”
“hmm..”I pretended to agree.
“I don’t think they had any mirrors... or toilet paper for the matter.....”
Crap! Is she going to shut up at all? She is ruining the mood . It was all so perfect. The teacher’s soft voice reciting Shakespeare, the quite breeze entering through the window on this side of the class and leaving, the double-hour-after-lunch lull in the air... Not only did it provide a cover for my being a hopeless romantic, but also made the annoyingly big guy in the middle section of the class fall asleep flat on his desk. May be you wouldn’t understand why his falling asleep would add up to the perfection, unless you are sitting in one corner wishing to glance, unobstructed-ly and secretly, at a person at the other end. As if blocking the line of sight wasn’t enough, the annoying guy- the ‘obstruction’- would also grin back occasionally, thinking he was the one who was being glanced at (ya right!). But today it was all so perfect...until she started rattling on. May be the teacher will notice and shut her up for good.
Stupid girl! Miranda dint have inferiority complex. She was in love and didn’t know if she worthy to be in. ‘i shall die to want’- i think i will die if denied..ah the fear of rejection..how it all made sense.
“Oh this is just plain boring...” She started again. She is not gona shut up is she?
“hmm..”
“oh my god! You don’t actually like this mushy romance do you?”Her eyes narrowed.
“eh?..what?..no..are you kidding? I am just sleepy..You know...”I mumbled
“oh! For a moment it seemed like you were all into it!.. you know what would have made this thing more interesting? ..”She went on and I barely listened
Miranda: “and all the more it seeks to hide itself,
The bigger bulk it shows... “
When you try hard to hide your feelings more and more conspicuously it will just keep showing more and more.Was that a friendly advice from Shakespeare? I threw a quick glance at her face. Nah! She seem to have bought it. I was safe for now to throw another stolen glance at..oh great! the ‘obstruction’ is awake.. Aaargh!
The bell rang, shattering many dream clouds! The class started emptying into the corridor for break time! It’s always better to stick to her and the crowd. That way it will seem like you are in a conversation, giving you liberty to observe everything around you conspicuously! I walked besides her, pretending to listen to the conversation toward the door! Suddenly my stomach did a somersault; even with my eyes looking forward I could see his head turn in this direction as we walked past! Was he pretending to listen to the conversation ‘obstruction’ was having with him? Everything went black in my head! Did I stop walking or was I still walking? The door is coming closer. So I must be still walking. My heart has definitely stopped! My fingers were numb and blood was rushing into my face! It felt like Muse was playing ‘Supermassive Black hole’ just for me in my head! The minute I was out in the corridor, I clapped my hand to my heart and gasped for breath so loud that for once she stopped talking and turned to look at me.
I could feel my fingers again..I could hear my heart beat again, though faster than it should be. She was still staring wide eyed, waiting for some kind of explanation
“er...I..I swallowed a fly.” Wow! Quick thinking!
“oh. Are you ok?” She bought it.
“ya..I am” I sighed with relief.
“That was pretty funny what you did..I thought you had a heart attack or something..that expression on your face..it was really funny..” She started giggling loudly.I just smiled.
“What was funny?” His voice came from behind. Everything went black again. I wheeled around to face him..But I couldn’t see anything. I couldn’t hear anthing..NUMB!
“Oh!..she swallowed a fly” She giggled on!
GREAT! Nice going .. swallowing flies. Just the kinda impressive thing I was looking for.. Would make him fall head over heels for you..Oh the HORROR..I should say something
“I..dint swallow it..it sorta..flew into my throt..coughed it out...gone”
NICE! Am worse than Ross (FRIENDS episode 7.19, The One With Ross’s and Monica’s cousin Cassie).
“You said you swallowed it”, She said questioningly. I cant believe it! she is being dumber than usual.
“Well, I didn’t...” I said shortly, my voice faltering. I could feel some uncalled for tears welling up.
AWKWARD SILENCE..
“Hmm..Well..er..I think break is over. You ladies should get in”, He said and turned around to walk back into the class.
My head was spinning. I could feel blood oozing out of the bullet hole in my heart! Ah...The horror!
“So you dint actually swallow it?” I just ignored her.

THE END OF AN ERA

My life as a B. tech student is ending. Nowadays so many messages saying 'these 4 years won’t come back' are forwarded, so many flowery sentences trampling our the same sentiments. It makes me wonder...

You see I dint feel ANYTHING at the end of 10th..because I was soo looking forward to what came after with such hope that I dint actually understand the whole deal about the farewell and the crying and all .I thought- ‘We are all Gona be around in the same city and we all have telephone numbers, so what’s the deal??’ But then I didn’t know that I was this lazy. Now I’ve almost completely lost contact with even my closest closest pals of 6 years. Couple of them still make it a point to call me at 6 am on my birthday like they used to, filling me with so much regret and sadness especially since I (being the Lazy ass I am ) have forgotten their birthdays for the last 3 years. I’ve lost my 10th class photo. I don’t remember names. I am a horrible person. Every time my still in touch friend calls and tells all about the others I feel so horrible for not being the person who does call them all.12th standard was another story. Since I was one of the new people is school I can’t say I bonded much over that two year. Still at the end, there were promises to keep in touch and never to forget. By that time everyone had cell phones. So I thought come on, how difficult can it be this time? And now they are just contacts in my mobile...Honestly I have totally forgotten what my friends were like.

Sometimes, when I see their names in my contact list I just wish I could remember how it was to be with them. I sure used to like them a lot but I've totally lost that feeling. I just don’t remember..When I hear of people going to CCD and all to hang out with their old friends and share, about ppl going to school to refresh memories, I just don’t feel like it..maybe I dint have that memories to go back to. i've very rudely forgotten my friends from school...forgotten names I used for 6 year. I think there must be something wrong with me..

So will there 4 years and the friendships be any different?

Well there are some good things. These 4 years have given me far more life experiences than all my school life put together. There are so many memories..It wasn’t just all studying... Actually it was more than just studying that happened these 4 years. These four years were all about reinventing yourself, throwing away the inhibitions (and a bit of dignity), learning new things (everything other than what’s prescribed by the syllabus), bunking to discover the delights of this small city, those stupid crushes , nonstop teasing, gossiping, long phone calls, silly fights, serious fights, finding new levels of friendship, making mistakes, celebrations, birthday surprises, combined slacking, planning tour after tour after tour, group messages, trips to the university, trying to leak the results, praying to get the exam dates postponed, taking photos of every stupid thing, sitting in class and listening for voices calling out ‘on strike’, researching on how to pass without studying the whole subject, begging for sessionals, coming out of the exam hall after the last series exam to see everyone waiting at the canteen and understanding that all those msgs were written my ppl who have felt the exact same way..College was a fresh beginning for me.It had its ups and downs..but the overall average is a +ve value that touches a hundred.From October 4th 2006 till date I enjoyed my life thoroughly..And I hope I remember this feeling for a long long time..

Music has been part of my life ever since my dad brought me a walkman cassette player.Well the ownership of it is still a point for debate between me and my sis..I repeat my statement"..My dad bought ME..".I think I was about 11 or something.Am not saying I never listened to music before that.But it was the walkman that gave me the freedom to choose what I wana listen to and when I wanted to listen.Even though that freedom was limitted to a single cassette of 'The Bombay Girl'(I have been trying so hard in vain to find those tracks online) and the 12 tracks in it, it really was something.May be its those nights, falling asleep listening to Alisha Chinnoy's voice that has made me so addicted to music.

I have come a long way from Alisha..Hanging out with Phalguni, spending a while with West life and Backstreet boys..then Micheal Jackson, Abba, Rafi..learning how beautiful old malayalam tracks are..then back to pop with Jlo (I hanged on to her for a very long time),Kylie minogue, Savage Garden,Evanescence..My taste has varied with large deviations..and it still does..from Tylor Swift to As I lay Dying

For me music is something really powerful.I donno how Rahman does it.How do they do it?Creating something that can make such an effect on human brain.I mean I should know cause music is the only thing that has got me through nights with splitting headache and times when I cant control my anger.Music has made me cry, it has made me sing and it has even made me dance.Note that I don't like doing any of those things.It really astounds me.it is basically nothing but vibrations..but how could it make someone feel stuff way more than vibrations? There must be thousands and thousand tracks in our brain right?I mean there are so many tunes and songs that I listen to for the first time every other day.its absolutely astounding.. And sometimes when you listen to a track u haven't listened to in a while and suddenly you get a rush of emotions which takes you back to the time you used listen to that track..have you guys felt that??..thats music playing games with your memories..its like it has a key to open your heart and that safe vault of your memories in your head..wierd..and yet I love it when that happens!!!Here is my current favorite list.I hope you guys like 'em too


Tear drops on my guitar-Taylor Swift-It is so straight forward.so straight from the heart in simple words.I love her for that song that made me cry the first time I listened to it.If you have ever felt like whats being sung in this song,it will definitely strike a cord in your heart

The Darkest nights-As I lay dying-Its so'WOW'..I had friends who screamed at me for making them listen to AILD.But I believe once you learn to listen beyond all the screaming its beyond beautiful.And even those who call it screaming must admit that the opening bit is just g8.

Collapse-Rise against:well, I've always like rhyming stuff..the lyrics are pretty cool..and so is the upbeat tune..if you like this one you will also like Entertainment

Kya Mujhe Pyaar Hai -remix(Woh Lamhe 2006)-Donno how g8 this song is.But everytime I listen to it, makes me miss the joy being young ,stupid and in love..miss those days!

As I Lay Dying - The Sound of Truth-There is a electric guitar solo thingy by the end(from 3.02 to 3.37 exactly) which is just out of this world.Well yes,in the beginnig it leaves your head throbbing.But really people there IS music in it.you just have to find it.

Oorvasi Oorvasi - What a song man!!!Hail A R Rahman!!!i havnt figured out the whole song..yetto understand the meaning of almost half of it..but it is still one of favs

Uyire Uyire - Bombay-Hail A R Rahman!!!He really is the meastro!

Tum Se Hi - Jab We Met-I donno..I love this song.May be its the scene wit Kareena dancing in the rain.Though I dont like Bebo that much, I have a thing for rain.Anything to do with rain is my favorite.

Mehfuz-Euphoria -It is one of the most saddest and feel-all-fuzzy-inside songs I have ever heard.With out any reason at all this song has made me cry.And also it was when Palash and the band was playing this song during AAGNEYA-09 that I realized that missing all those classes and getting into all those risky businesses was really worth it.

Puthu vellai mazhai- ROJA- A R R does it agian.One un-believably sensous song.What more to say !

Tourniquet- Evanescence -Am really not a religious person.But this is one of my favourite songs.Words of a soul trapped and scared of being shut out of the world beyond for the crime of committing suicide-It has such frustration and emotion in it.

Everybody's fool-Evanescence- Another one with un-belivable lyrics

Maanam thelinje vannal-Thenmaavin kombathu - my longest favorite malayalam song.i hear it was Choreographed by shobhana.it is one of the most beautiful video made in malayalam cinema

Bheegi bheegi raathon main-remix-my heart skips a beat when i listen to this one..Rain is like my favorite theme ever..so this this one is too dear a song for me!

LOST INSANITY!?!

Man!!!Its been SO long since I wrote anything other than assignments and exams.I donno if i still remember how to write(type)..let me see..'am' comes with 'I'..'are' comes with ....yup still got everything that rohini ma'm taught!

so what to write???
I got to write something..
hmm.. while i ponder about that why dont you read my previous posts??

you are still here??done reading the previous crap??hmm...I donno..I cant think of anything 'insane' enough.

NOW THATS SERIOUS..if am not insane, then am not me!
So have i lost myself?